Jak działa system Państwowe Ratownictwo Medyczne?
Jest to ostatni element profilaktyki zdrowia - pomoc w stanach nagłych zagrażających życiu lub zdrowiu. Gdy coś się dzieje, dzwonisz po pomoc. Każdy z nas zna numer 999 lub 112. Jednak jak to wszystko (PRM i KSRG) jest zorganizowane? Czego możesz się spodziewać?
PRM a KSRG
Opis w przygotowaniu.
Podstawy prawne obu systemów
Opis w przygotowaniu.
Co się dzieje gdy dzwonisz?
Opis w przygotowaniu.
112 czy 999?
Opis w przygotowaniu.
Ty jako osoba wzywająca pomocy - co mówić?
Osoba dzwoniąca po karetkę powinna przede wszystkim zachować spokój i podać dyspozytorowi medycznemu najważniejsze informacje.
Należy rozpocząć rozmowę od podania swojego imienia i nazwiska oraz dokładnej lokalizacji zdarzenia – adresu lub charakterystycznych punktów orientacyjnych, jeśli nie ma numeru budynku.
Następnie trzeba krótko i rzeczowo opisać, co się stało, kto potrzebuje pomocy oraz jakie są objawy – np.:
- czy osoba jest przytomna,
- oddycha,
- ma widoczne obrażenia lub dolegliwości, które mogą wskazywać na stan zagrożenia życia, takie jak silny ból w klatce piersiowej, utrata przytomności, duszności czy krwotok.
Dyspozytor może zadawać dodatkowe pytania, dlatego ważne jest, aby słuchać i odpowiadać precyzyjnie, nie rozłączając się, dopóki nie zostanie to wyraźnie polecone.
W razie potrzeby dyspozytor może również udzielić instrukcji dotyczących pierwszej pomocy przed przyjazdem zespołu ratownictwa medycznego, np. jak ułożyć poszkodowanego, rozpocząć resuscytację czy zatamować krwotok.
Jeśli sytuacja się zmienia, np. stan pacjenta się pogarsza, należy o tym natychmiast poinformować.
Ty jako potencjalny poszkodowany - co warto wiedzieć?
Zachowaj spokój i współpracuj z ratownikami – odpowiadaj na ich pytania jasno i precyzyjnie. Podaj swoje imię, nazwisko, wiek oraz informacje o chorobach przewlekłych, alergiach i przyjmowanych lekach. Ratownicy będą zbierać wywiad np. SAMPLE:
- S (Symptoms) – Objawy, czyli co pacjent czuje i jakie dolegliwości zgłasza.
- A (Allergies) – Alergie na leki, pokarmy, jady owadów czy inne substancje.
- M (Medications) – Leki, które pacjent przyjmuje regularnie lub doraźnie.
- P (Past medical history) – Historia chorób, przewlekłe schorzenia, wcześniejsze urazy czy operacje.
- L (Last oral intake) – Ostatni posiłek i płyny przyjęte przez pacjenta.
- E (Events leading up to the injury/illness) – Okoliczności zdarzenia, co doprowadziło do obecnego stanu pacjenta.
Jest to jeden z najważniejszych schematów stosowanych w ratownictwie medycznym i warto go znać, by w razie potrzeby móc sprawnie przekazać kluczowe informacje ratownikom.
- Pozwól ratownikom ocenić Twój stan – nie ukrywaj bólu ani innych objawów. Jeśli masz dokumentację medyczną lub dowód tożsamości, warto ją mieć przy sobie.
Nie korzystaj z telefonu podczas transportu – jeśli konieczne, informuj bliskich krótko i zwięźle. W pojeździe słuchaj poleceń ratowników i staraj się nie wykonywać nagłych ruchów.
Przygotuj się na możliwe procedury – np. podanie tlenu, założenie wenflonu czy unieruchomienie. Jeśli masz obawy, zapytaj ratowników.
Pamiętaj, że karetka nie zawsze wiezie Cię na SOR – decyzję podejmuje lekarz lub ratownicy, kierując się Twoim stanem i dostępnością miejsc w szpitalach.
Jednostki współpracujące i kwalifikowana pierwsza pomoc (KPP)
Opis w przygotowaniu.
Ratownictwo obywatelskie
Opis w przygotowaniu.
Kurs pierwszej pomocy CPR/AED
Opis w przygotowaniu.